مشاعیللغتنامه دهخدامشاعیل . [ م َ ] (ع اِ) ج ِ مِشعال . (ناظم الاطباء) (المنجد). مشاعل . (المنجد). و رجوع به مِشعل و مِشعال شود.
مساهللغتنامه دهخدامساهل . [ م ُ هَِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدرمساهلة. آسانی کننده . (آنندراج ). سهل انگار و آسانی کننده . (ناظم الاطباء). آسان گیر. رجوع به مساهلة شود.
مشاعللغتنامه دهخدامشاعل . [ م َ ع ِ ] (ع اِ) ج ِ مَشعل . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (محیط المحیط) (اقرب الموارد) : در ظلمت معرکه به مشاعل سلاح و شمعهای سنان استضأت نمودند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 229). مشاعل شریعت در آن دیار و اعصار براف
مشعاللغتنامه دهخدامشعال . [ م ِ ] (ع اِ) خنور چرم که در وی نبیذ کنند. ج ، مَشاعیل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). مشعل . (اقرب الموارد) (محیط المحیط). و رجوع به مشعل شود.