نشاصیلغتنامه دهخدانشاصی . [ ن َ صی ی ](ع ص ) فرس نشاصی ؛ اسب بلنداطراف . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). مشرف الاقطار. (اقرب الموارد).
نسپاسیلغتنامه دهخدانسپاسی . [ ن َ ] (حامص مرکب ) ناسپاسی . ناشکری . کافرنعمتی . کفران . ناسپاس بودن : نشانه ی ْ بندگی شکر است هرگز مردم داناز نسپاسی ز حد بندگی اندر نیاجارد. ناصرخسرو.- نسپاسی کردن ؛ ناشکری کر
ناسپاسیلغتنامه دهخداناسپاسی . [ س ِ ] (حامص مرکب ) ناشکری . نمک بحرامی . بی وفائی . (ناظم الاطباء). کفر. کفران . کفران نعمت . کافرنعمتی . نمک ناشناسی . نمک کوری . بطر : دگر آنکه مغزش بود پرخردسوی ناسپاسی دلش ننگرد. فردوسی .هرآنکس که ا