نوباوگیلغتنامه دهخدانوباوگی . [ ن َ / نُو وَ / وِ ] (حامص مرکب ) نوباوه بودن . رجوع به نوباوه شود : دهم چار چیزش که بی پنجمندبه نوباوگی برتر از انجمند.نظامی .
نوباوهلغتنامه دهخدانوباوه . [ ن َ / نُو وَ / وِ ] (اِ مرکب ) باکوره . (مهذب الاسماء) (برهان قاطع) (اوبهی ). هر چیز نوآمده عموماً و میوه ٔ نورسیده خصوصاً. (رشیدی ). میوه ٔ نورسیده . (فرهنگ اسدی ). هر چیز نودرآمده عموماً و میوه ٔ
نوباوهفرهنگ فارسی عمید۱. کودک.۲. [قدیمی] فرزند.۳. (صفت) [قدیمی] نورسیده؛ نوپدید‌آمده.۴. (صفت) میوۀ تازه و نورس.
