وذابلغتنامه دهخداوذاب . [ وِ ] (ع اِ) شکنبه ها و روده ها، واحد ندارد. || دسته های راویه و گوشه های آن . || روده هایی که در آنهاشیر میریزند تا فوراً منجمد گردد. (ناظم الاطباء).
گودابلغتنامه دهخداگوداب . (اِ) بر وزن و معنی دوشاب است . (برهان ) : نتوان ساخت از کدو گوداب نه ز ریکاسه جامه ٔ سنجاب . عنصری .نگر که چون بود احوال عیش آن بدبخت که شهد فایق آن شد ز راوقی گوداب . شمس فخری (رش
گوذابلغتنامه دهخداگوذاب . (اِ مرکب ) گوذاب بط و مرغ آبی و پیه و جگر او به از گوشت او باشد و پیه او سخت لطیف باشد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). رجوع به گوداب شود.
گودابفرهنگ فارسی عمید۱. دوشاب؛ شیرۀ انگور.۲. نوعی آش که با گوشت و برنج طبخ کنند و در آن سرکه و شیره بریزند.
پودابfenواژههای مصوب فرهنگستانتالاب سرشار از پوده که حاصل زهکشی خاکهای معدنی مجاور است و پوشش گیاهی درختی و درختچهای و علفی دارد
جوذابلغتنامه دهخداجوذاب . (معرب ، اِ) معرب گوداب . (مهذب الاسماء) (دهار). و آن طعامی است که از گوشت و برنج و شکر ترتیب دهند. جوذابه . هرچه بپزند بی توابل . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). نشیل .
گوذابلغتنامه دهخداگوذاب . (اِ مرکب ) گوذاب بط و مرغ آبی و پیه و جگر او به از گوشت او باشد و پیه او سخت لطیف باشد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). رجوع به گوداب شود.