وساجلغتنامه دهخداوساج . [ وَس ْ سا ] (ع ص ) جمل وساج ؛ شتر نیک گردن درازکننده در رفتار و تیزرو. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ج ، وُسُج . (المنجد).
وشائجلغتنامه دهخداوشائج . [ وَءِ ] (ع اِ) ج ِ وشیجة. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ).بیخ و ریشه ٔ درخت . (آنندراج ). رجوع به وشیجة شود.
وشائزلغتنامه دهخداوشائز. [ وَ ءِ ] (ع اِ) نازبالشهای بسیارپنبه . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نازبالش های نیک پنبه دار. (ناظم الاطباء).
وشائظلغتنامه دهخداوشائظ.[ وَ ءِ ] (ع اِ) ج ِ وشیظة. (ناظم الاطباء) (المنجد). و آن پاره ای استخوان است که زاید باشد بر استخوان صمیم . (آنندراج ) (منتهی الارب ). رجوع به وشیظة شود.
وشایجلغتنامه دهخداوشایج . [ وَ ی ِ ] (ع اِ) ج ِ وشیجة. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به وشیجة شود.
وشایظلغتنامه دهخداوشایظ. [ وَ ی ِ ] (ع اِ) ج ِ وشیظة. (ناظم الاطباء). وشائظ. رجوع به وشائظ و وشیظة شود.
وسجلغتنامه دهخداوسج . [ وُ س ُ ] (ع اِ) ج ِ وساج . (المنجد). رجوع به وساج شود. || ج ِ وسوج . (اقرب الموارد). رجوع به وسوج شود.
عطاردلغتنامه دهخداعطارد. [ ع ُ رِ ] (اِخ ) ابن عوف بن کعب . جدی است جاهلی از تمیم از عدنانیه . وکرب بن صفوان و بکیربن وساج از نسل او بشمار آیند. (از الاعلام زرکلی به نقل از جمهرة الانساب و اللباب ).