کافتنلغتنامه دهخداکافتن . [ ت َ ] (مص ) شکافتن . ترکاندن . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (شعوری ج 2 ص 251). دریدن . چاک کردن . (ناظم الاطباء) : همی بست از گرد تک چشم مهرهمی کافت از شیهه گوش
کافتنفرهنگ فارسی عمید۱. شکافتن؛ چاک دادن: ◻︎ سپاه آن صدفها همیکافتند / بهخروار درّ هر کسی یافتند (اسدی: ۱۲۵).۲. سوراخ کردن.۳. کندن؛ حفر کردن.
کوفتنلغتنامه دهخداکوفتن . [ ت َ ] (مص ) کوبیدن . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). (از: کوف + تن ، پسوند مصدری ). در پهلوی کوفتن (زدن ، کوبیدن )، کردی کوتن (زدن ، کوبیدن ). (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). و رجوع به کوبیدن شود. || به ضرب زدن . (فرهنگ فارسی معین ). زدن . با چوب و سنگ و مشت و لگد و
قافیتینلغتنامه دهخداقافیتین . [ ی َ ت َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ قافیه .- ذوالقافیتین . رجوع به ذوالقافیتین شود.
دریا شکافتنلغتنامه دهخدادریا شکافتن . [ دَرْ ش ِ ت َ ] (مص مرکب ) پیمودن بحر. دریا گذاردن : ندانی که سعدی مکان از چه یافت نه هامون نوشت و نه دریا شکافت .سعدی .
شکافتنلغتنامه دهخداشکافتن . [ ش ِ / ش َ ت َ] (مص ) پاره کردن . (ناظم الاطباء) (حاشیه ٔ برهان چ معین ). خرق کردن . شق کردن .خرق . صدع . خرع . شِق ّ. شَق ّ. منشق کردن : شکافتن هیزم . دریدن دوخته . مقابل دوختن . (یادداشت مؤلف ) : از اژدهای
واشکافتنلغتنامه دهخداواشکافتن . [ ش ِ ت َ ] (مص مرکب ) شکافتن .نبش . بازشکافتن . || خواستن . بیع. (یادداشت مؤلف ). || دلالی کردن . (ناظم الاطباء).