لغتنامه دهخدا
کنارشبی . [ ک َ / ک ِ ش َ ] (اِ مرکب ) طلوع صبحی . کوکبی که دیده شود به صبح . (مفاتیح از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و این چیز است علویان را خاصه زیرا که بوقت فروشدن آفتاب همی برآیند اندر آن حال و اما پارسیان را کنارشبی خواندندی ولیکن این نام