شیک

šik

معنی

۱.دارای لباس و ظاهر آراسته؛ خوش‌پوش.
۲. (صفت) زیبا و لوکس: خانهٴ شیک.

مترادف

دلپذیر، زیبا، فانتزی، قشنگ، لوکس

جست‌وجوی دقیق

شیک

فرهنگ فارسی عمید

۱.دارای لباس و ظاهر آراسته؛ خوش‌پوش.۲. (صفت) زیبا و لوکس: خانهٴ شیک.

شیک

شیک . (ص ) شل را گویند یعنی دست و پای که در آن گیرایی و قدرت رفتار نباشد. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (برهان ) : چون برافروزی رخ از باده کله سازی یله دستهایم شیک گردد پایهایم شیشله . بلعمی .|| سست و کاهل و ناتوان . (

شیک

لغت‌نامه دهخدا

شیک . (فرانسوی ، ص ) واژه ٔ فرانسوی ، در فارسی به معنی خوش لباس و دارای سر و وضع مرتب بکار می رود. گاه نیز این صفت را برای اشیاء زیبا و جالب توجه بکار می برند: خانه ٔ شیک ، مبل شیک و غیره . (فرهنگ لغات عامیانه ). زیبا. قشنگ . ظریف . || نیکوجامه . (فرهنگ فارسی معین ).

شیک

دیکشنری فارسی به عربی

اناقة , انتفاخ , انيق , عصري

شیک

دیکشنری فارسی به انگلیسی

a la mode, chic, dapper, de rigueur, dressy, fashionable, mod, natty, rakish, sleek, smart, spruce, style, stylish, swinger, swinging

جست‌وجوی هم‌آوا

تونل شوک

shock tunnel

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تونل بادی که در آن سیال با سرعت بالا جریان می‌یابد و شوک‌هایی با ماخ 6 تا 25 تولید می‌کند

شوک 1

shock 1

واژه‌های مصوب فرهنگستان

حالتی که به علت اُفت فشار خون سرخرگی و کم شدن حجم خون بروز کند

شوک مایل

oblique shock

واژه‌های مصوب فرهنگستان

← موج ضربه‌ای مایل

لولۀ شوک

shock tube

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تونل بادی که در پژوهش‌های فوقِ‌صوتی کاربرد دارد و در آن سیال با فشار بالا جریان می‌یابد و در آزمونگاه به ‌سرعت بسیار بالایی می‌رسد

مرحلۀ شوک و انکار

denial and shock stage

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نخستین مرحله از پنج مرحلۀ فرایند مرگ که دورۀ زودگذر و حادی است و در آن فرد با شناسایی و پذیرش اینکه به یک بیماری کشنده مبتلاست، دچار اضطراب شدیدی می‌شود

جست‌وجوی مشابه

شیکْمَه

گویش بختیاری

چوبى که یوغ را به گردن گاو استوار کند و مانع از افتادن آن شود. (تصویر) یو.

شیکران

فرهنگ فارسی عمید

= شوکران

شیکاگو

لغت‌نامه دهخدا

شیکاگو. [ گ ُ ] (اِخ ) شهر و بندریست در ایالات متحده ٔ امریکا در ناحیه ٔ دریاچه های بزرگ در ساحل دریاچه ٔ میشیگان دارای 3621000 تن سکنه ، و آن مهمترین مرکز ارتباطات و بزرگترین بازارداد و ستد محصولات شرقی امریکا (غلات ، چارپایان ، کنسرو، روغن

شیکران

لغت‌نامه دهخدا

شیکران . [ ش َ ک ُ ] (ع اِ) گیاهی است ، یا صواب به سین است . (منتهی الارب ). گیاهی است کشنده ، و بعضی سیکران نیز گفته اند، و شوکران هم آمده . (آنندراج ). شوکران . (ناظم الاطباء). نوعی است از نبات . (مهذب الاسماء). شوکران . سیکران . (یادداشت مؤلف ). رجوع به شوکران شود.

شیکنک

لغت‌نامه دهخدا

شیکنک .[ ش َ ک َ ن َ ] (ق ) به معنی آهسته رفتن است . در قافیه و ردیف آن غزل که بنام حافظ شیرازی است آمده و چون از این لغت آگاه نیستند سنگنک می خوانند : دوشینه من پنهان شدم در قصر جانان شیکنک نرمک نهادم پای را رفتم در ایوان شیکنک . <p class=

جست‌وجوی متن

ritzier

دیکشنری انگلیسی به فارسی

ریتزیر، شیک پوش، خیلی شیک

ritzy

دیکشنری انگلیسی به فارسی

رقیب، شیک پوش، خیلی شیک

ritziest

دیکشنری انگلیسی به فارسی

ریزترین، شیک پوش، خیلی شیک

sweer

دیکشنری انگلیسی به فارسی

شیک تر

chicly

دیکشنری انگلیسی به فارسی

شیک

جست‌وجوی هم‌آغاز

شیکْمَه

گویش بختیاری

چوبى که یوغ را به گردن گاو استوار کند و مانع از افتادن آن شود. (تصویر) یو.

شیک پوش

فرهنگ فارسی عمید

ویژگی کسی که همواره لباس مرتب و خوش‌دوخت می‌پوشد.

شیکران

فرهنگ فارسی عمید

= شوکران

شیک و پیک

لغت‌نامه دهخدا

شیک و پیک . [ ک ُ ] (ص مرکب ، از اتباع ) مرکب از شیک فرانسوی و پیک که مستقلاً معنی ندارد: شیک و پیک و مشتی . پیک از توابع شیک است . (یادداشت مؤلف ). اما این دو کلمه با هم معمولاً به صورت صفت برای اشخاص بر زبان رانده می شود.(فرهنگ لغات عامیانه ). رجوع به شیک و شیک پوش شود.<br

شیک پوش

لغت‌نامه دهخدا

شیک پوش . (نف مرکب ) شیک پوشنده . آنکه همیشه لباسهای پاکیزه و زیبا و گرانبها و مدروز پوشد. که جامه های او با برش و دوخت و قماش و نسیجی اعلاست . که عادتاً جامه ٔ شیک پوشد. (یادداشت مؤلف ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

شیشیک

لغت‌نامه دهخدا

شیشیک . (اِ) شیشو و تیهو. (ناظم الاطباء) (از برهان ) (از فرهنگ جهانگیری ).

گوشیک

لغت‌نامه دهخدا

گوشیک . (اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش قاین شهرستان بیرجند. واقع در 17هزارگزی جنوب قاین و 9هزارگزی باختر راه شوسه ٔ عمومی قاین به بیرجند. کوهستانی و هوای آن معتدل است و 143</spa

مشیک

لغت‌نامه دهخدا

مشیک . [ م َ ] (اِ) رجوع به مشیا و ایران در زمان ساسانیان تألیف کریستن سن ص 169 شود.

کشیک

لغت‌نامه دهخدا

کشیک . [ ک َ / ک ِ ] (ترکی ، اِ) پاسبان . نگهبان . || مرد پاسبان . (ناظم الاطباء). قراول . نگهبان پاسدار. || نوبت دار. (یادداشت مؤلف ). || نوبت پاسبانی . (آنندراج ). || وظیفه ٔ مراقبت در کارهای لشکری در مدتی محدود از شب یا روز. قراولی . (یاد

وشیک

لغت‌نامه دهخدا

وشیک . [ وَ ] (ع ص ) شتابی کننده . (غیاث اللغات ). شتابکار و سریع. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). زود. (مهذب الاسماء). مذکر و مؤنث در وی یکسان است . گویند: رجل وشیک و امراءة وشیک . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || پیک تیزرفتار. (غیاث اللغات ) (آنند

درپیوند

بیشتر بدانید

شیک

šik

معنی

مترادف

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

جست‌وجوی مشابه

گویش بختیاری

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دیکشنری انگلیسی به فارسی

جست‌وجوی هم‌آغاز

گویش بختیاری

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا