هجیلغتنامه دهخداهجی . [ ] (اِخ ) از دهات نور مازندران بوده است . رجوع به مازندران و استرآباد ص 150 از ترجمه ٔ فارسی شود.
هجیلغتنامه دهخداهجی . [ هََ ج ْی ْ ] (ع مص ) آشکارا و گشاده گردیدن . || در مغاک فرورفتن چشم شتر. (منتهی الارب ). رجوع به هجوم شود.
هجیلغتنامه دهخداهجی . [ هَِ ] (ع اِمص ) ممال هجا. (یادداشت به خط مؤلف ). هجو و بدگوئی : شاعران را خه و احسنت ، مدیح رودکی را خه و احسنت هجی است . شهید بلخی .گاه توبه کردن آمد از مدایح وز هجی کز هجی بینم زیان و از مدایح سود نی
هجیلغتنامه دهخداهجی . [ هَِ جی / هَِ ج ْ جی ] (از ع ، اِمص ) تهجی . (ناظم الاطباء). رجوع به هجی کردن شود.
هجیفرهنگ فارسی عمیدهجو؛ بدگویی: ◻︎ شاعران را خه و احسنت مدیح / رودکی را خه و احسنت هجیست (شهیدبلخی: شاعران بیدیوان: ۲۸).
یخپوزهice footواژههای مصوب فرهنگستانیخ بستهای که تا خط مد محکم به ساحل چسبیده است و کشند بر آن تأثیر نمیگذارد
حجیلغتنامه دهخداحجی . [ ح َ جی ی ] (ع ص ) سزاوار. حَجِن . (منتهی الارب ). درخور. لایق . ازدر. حری . جدیر.قمین . خلیق . قابل . || عاقل . دانا. (ناظم الاطباء). || حریص . راغب . (ناظم الاطباء).
حجیلغتنامه دهخداحجی . [ ح َج ْ جی ] (اِخ ) حگی . حجی نبی ، نام کتابی از تورات . رجوع به ماده ٔ قبل شود.
حجیلغتنامه دهخداحجی . [ ح َ جا ] (ع مص ) از اضداد است . فعل آن از باب سمع یسمع در منتهی الارب آمده و مصدر آن نیامده است . مولع و حریص شدن .(آنندراج ) (ناظم الاطباء). || لازم گرفتن چیزی را. (از ناظم الاطباء). ملازم گرفتن . || بخیل شدن . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || گذاشتن چیزی و تجاوز کردن ا
هجینةلغتنامه دهخداهجینة. [ هََ ن َ ] (ع ص ) مؤنث هجین . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، هُجن ، هجائن ، هِجان . (اقرب الموارد). رجوع به هجین شود.
هجیرةلغتنامه دهخداهجیرة. [ هَِ ج ْ جی رَ ] (ع اِ) خوی و عادت . (منتهی الارب ). هجیر. (اقرب الموارد). || حال . (منتهی الارب ). رجوع به هِجّیر شود.
هجیرةلغتنامه دهخداهجیرة. [ هَُ ج َ رَ ] (ع اِ مصغر) مصغر هَجرَة است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به هجرة شود.
هجیجلغتنامه دهخداهجیج . [ هََ ] (ع مص ) شکستن خانه را و ویران کردن . (منتهی الارب ). ویران کردن خانه . (اقرب الموارد). || به مغاک فروشدن چشم کسی . || برآمدن بانگ آتش . || (اِ) بانگ آتش . (اقرب الموارد). || وادی مغاک . (منتهی الارب ). وادی عمیق . (اقرب الموارد). || زمین دراز که بر شتاب آرد رون
هجیرلغتنامه دهخداهجیر. [ هَُ ] (ص ) خوب و نیک و نیکو و زبده . (برهان ). هژیر. خجیر. (حاشیه ٔ برهان چ معین ) : درخورد همت تو خداوند جاه دادجاه بزرگوار و گرانمایه و هجیر. منوچهری .یکی به کوه سخن ران که گرچه هست جمادز زشت زشت دهد
هجینةلغتنامه دهخداهجینة. [ هََ ن َ ] (ع ص ) مؤنث هجین . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، هُجن ، هجائن ، هِجان . (اقرب الموارد). رجوع به هجین شود.
هجیرةلغتنامه دهخداهجیرة. [ هَِ ج ْ جی رَ ] (ع اِ) خوی و عادت . (منتهی الارب ). هجیر. (اقرب الموارد). || حال . (منتهی الارب ). رجوع به هِجّیر شود.
هجیرةلغتنامه دهخداهجیرة. [ هَُ ج َ رَ ] (ع اِ مصغر) مصغر هَجرَة است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به هجرة شود.
هجی کردنلغتنامه دهخداهجی کردن . [ هَِ جی / هَِ ج ْ جی ک َ دَ ] (مص مرکب )هجی کردن کلمه ای را، یعنی حروف و حرکات و اعراب آن را جدا کردن مثلاً به جای «حسن » بگوییم : «ح زبر ح َ، س زبر س َ، ن ساکن حسن ». (یادداشت به خط مؤلف ). حروف مقطعه ٔ کلمه را با اعراب بیان کرد
هجیجلغتنامه دهخداهجیج . [ هََ ] (ع مص ) شکستن خانه را و ویران کردن . (منتهی الارب ). ویران کردن خانه . (اقرب الموارد). || به مغاک فروشدن چشم کسی . || برآمدن بانگ آتش . || (اِ) بانگ آتش . (اقرب الموارد). || وادی مغاک . (منتهی الارب ). وادی عمیق . (اقرب الموارد). || زمین دراز که بر شتاب آرد رون
متهجیلغتنامه دهخدامتهجی . [ م ُ ت َ هََ ج ْ جی ] (ع ص ) (از «هَ ج و») آنکه حروف مقطعات خواند. (آنندراج ) (از منتهی الارب ). آموزاننده ٔ الفبا. (ناظم الاطباء). و رجوع به تهجی شود.
لاهجیلغتنامه دهخدالاهجی .[ هَِ ] (اِخ ) دهی از دهستان کربال . بخش زرقان شهرستان شیراز. واقع در 72 هزارگزی جنوب خاوری زرقان و دوهزارگزی راه شوسه ٔ بند امیر به سلطان آباد. جلگه ، معتدل و مالاریائی دارای 145 تن سکنه . آب آن از رو
تهجیلغتنامه دهخداتهجی . [ ت َ هََ ج ْ جی ] (ع مص ) به هجا کردن سخن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). حروف مقطعات خواندن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). شمردن حروف به اسمهای آنان . (از اقرب الموارد). هجا کردن ؛ یعنی حروف مفرده را با همدیگر ترکیب دادن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). || املاء نمودن