واسطةالعقدلغتنامه دهخداواسطةالعقد. [ س ِ طَ تُل ْ ع ِ ] (ع اِ مرکب ) واسطه ٔ عقد. واسطه ٔ قلاده . گوهر کلان و بیش قیمت که در وسط حقیقی همه گوهرهای گلوبند و حمائل باشد و آنچه به معنی امام تسبیح شهرت گرفته خطا است . (غیاث اللغات ). گوهر کلان میان گردن بند یا رشته : مرحبا ن
واسطالعقدلغتنامه دهخداواسطالعقد. [ س ِ طُل ْ ع ِ] (ع اِ مرکب ) گوهر کلان و بیش قیمت که در وسط حقیقی همه گوهرهای گلوبند و حمائل باشد و آنچه به معنی امام تسبیح شهرت گرفته خطاست . (آنندراج ). واسطةالعقد. گوهر کلان میانه ٔ گردن بند. و رجوع به واسطةالعقد شود.
شیخکلغتنامه دهخداشیخک . [ ش َ / ش ِ خ َ ] (اِ مصغر) دانه ٔ بزرگ سبحه که هر دو انتهای نخ سبحه را از آن بیرون کرده بهم گره کنند. خلیفه ٔ سبحه . مهره ٔ بلندتر که بر سر سبحه است . میانه (در سبحه ). واسطه . واسطةالعقد. صوفی . امام . محراب (در سبحه ). (یادداشت مؤل
مرکزیلغتنامه دهخدامرکزی . [ م َ ک َ ] (ص نسبی ) منسوب به مرکز. رجوع به مرکز شود.- حکومت مرکزی ؛ حکومت و دولتی که در مرکز یک مملکت تشکیل گردد.- هسته ٔ مرکزی ؛ قلب و واسطةالعقد و نقطه ٔ میانی چیزی ، یا چیزی و کسی که سلسله جنبان و متکای عم
میانیلغتنامه دهخدامیانی . (ص نسبی ) منسوب به وسط. منسوب به میان . آن که یا آنچه نسبت به میان دارد. || هرچیزکه در وسط و میان واقع شود. وسطی . || (اِ) قسمت وسطای غلاف تخم نباتات . (ناظم الاطباء). || واسطةالعقد. (از یادداشت مؤلف ) : در صدر خردمندان بی فضل نه خوب است <
یوسفلغتنامه دهخدایوسف . [ س ُ ] (اِخ ) ابن یحیی قرشی بویطی ، مکنی به ابویعقوب . دوست امام شافعی و واسطةالعقد شافعیان بود و پس از مرگ امام شافعی در درس و فتوا دادن جای او را گرفت . او از مردم بویط مصر بود و در قضیه ٔ مخلوق بودن قرآن در عهد الواثق دست بسته بر استری به بغداد برده شد تا مخلوق بود