اثجاملغتنامه دهخدااثجام . [ اِ ] (ع مص ) همیشگی گرفتن . || پیوسته باریدن . (زوزنی ). پیوسته شدن باران . (تاج المصادر): اثجم المطر؛ کَثُرَ و دام َ. (منتهی الارب ). || اثجمت السماء؛ زود بارید و دوام گرفت .
مثجملغتنامه دهخدامثجم . [ م ُ ج ِ ] (ع ص ) باران که همیشه باردو اکثر بارد. (آنندراج ) (از منتهی الارب ). باران بسیار و دائم . || پایدار و دائم و همیشه . (ناظم الاطباء) (از محیطالمحیط). و رجوع به اثجام شود.