بتنگ آوردنلغتنامه دهخدابتنگ آوردن . [ ب ِ ت َ وَ دَ ] (مص مرکب ) به جان آوردن . به ستوه آوردن . زله کردن : کاین خانه که آب و رنگت آرداز تنگی خود بتنگت آرد.نظامی .
بتنیلغتنامه دهخدابتنی . [ ب َ ت َ ] (اِخ ) پتنی . جمال اﷲ هندی بتنی منسوب به پتنه از شهرهای هند. وی در 1501 م . در نهر والی گجرات بدنیا آمد و در مکه درس خواند و سپس به طریقه ٔ قادریه و سعدیه داخل گردید و در درگاه اکبرشاه مقامی یافت و سرانجام به قتل رسید. اورا
بثنیلغتنامه دهخدابثنی . [ ب َ ث َ ] (اِخ ) نضربن محرزبن بعیث بثنی از نواحی دمشق ، و از رواة حدیث بود. (از معجم البلدان ).
بطنیلغتنامه دهخدابطنی . [ ب َ ] (ص نسبی ) منسوب به بطن ، شکم . || مادری ، مقابل صلبی : برادر بطنی . خواهر بطنی .
امذاللغتنامه دهخداامذال . [ اِ ] (ع مص ) خفتن پای و سست شدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خفتن پای . || بتنگ آوردن و بی آرام ساختن . (از اقرب الموارد).
جان آوردنلغتنامه دهخداجان آوردن . [ وَ دَ ] (مص مرکب ) جان هدیه کردن . جان تقدیم کردن : پیش یار آنها که جان آرند بیشک جان برندصدق پیش آور که اینجا هرچه آرند آن برند. کاتبی نیشابوری (از ارمغان آصفی ). || بتنگ آوردن . عذاب و سختی دادن <sp
استوهلغتنامه دهخدااستوه . [ اِ / اُ ] (ص ) مانده شده . (برهان ) (مؤید الفضلاء). عاجز. (رشیدی ). وامانده . (رشیدی ) (سروری ). ستوه . (جهانگیری ).بجان آمده . زلّه شده . بتنگ آمده . (برهان ) : پلنگ دژ برازی دید بر کوه که شیر چرخ گ