برفرهلغتنامه دهخدابرفره . [ ب َ ف َ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) بمعنی برفرباشد که شأن و شوکت و عظمت است . (برهان ). شوکت و علو قدر و منزلت . (ناظم الاطباء). رجوع به برفر شود.
برفرلغتنامه دهخدابرفر. [ ب َ ف َ ] (اِ مرکب ) شأن و شوکت و علو قدرو منزلت . (برهان ) (ناظم الاطباء). مرکب از «بر» بمعنی بالا و بلندی است و «فر» و آنرا برفره نیز گویند.