تنهانشینلغتنامه دهخداتنهانشین . [ ت َ ها ن ِ ] (نف مرکب ) منزوی . که تنها نشیند و با کس مراوده نداشته باشد، خواه به غرور و خودپسندی خواه به اعتزال : ز بیکامی دلم تنهانشین است بسازم گر ترا کام اینچنین است . نظامی .بت تنهانشین ، ماه تهی
بی کامیلغتنامه دهخدابی کامی .(حامص مرکب ) ناکامی . بی مرادی . محرومیت : دل از هم کام و هم شادی گسسته ز بی کامی به تنهایی نشسته . نظامی .ز بی کامی دلم تنهانشین است بسازم گر ترا کام اینچنین است . نظامی .<br
محرمیلغتنامه دهخدامحرمی . [ م َرَ ] (حامص ) عمل محرم . حالت و چگونگی محرم . محرمیت .محرم بودن . صداقت و راستی . اعتماد برای نهفتن راز. (از ناظم الاطباء). رازداری . سِرنگهداری : زید از سر محرمی و خاصی برده ز میان عمرو عاصی . نظامی (لیلی و مج
تهی رولغتنامه دهخداتهی رو. [ ت َ / ت ِ / ت ُ رَ / رُو] (نف مرکب ) تک رو. تنهارونده . بی همراه : بت تنهانشین ماه تهی روتهی از خویشتن تنها ز خسرو. <p class="au