ساغرگرفتهلغتنامه دهخداساغرگرفته . [ غ َ گ ِ رِ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) باده خوار. میگسار. خراباتی . باده پرست . رجوع به ساغر گرفتن شود.