طفانلغتنامه دهخداطفان .[ طَف ْ فا ] (ع ص ) اناء طفان ؛ پیمانه ٔ برتر از لبهاپر شده . (منتهی الارب ). || کوز طفان ؛ کوزه ٔ کهنه . (مهذب الاسماء).
تفانلغتنامه دهخداتفان . [ ت ِف ْ فا ] (ع اِ) هنگام ، یقال : اتیتک بتفانه و علی تفانه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). حین و اوان . (اقرب الموارد).
تفونلغتنامه دهخداتفون . [ ت َ ف َوْ وُ ](ع مص ) افزایش و افزون شدن و حسن نما و گوالیدگی نیکو. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
طفانینلغتنامه دهخداطفانین . [ طَ ] (ع اِ) دروغ . || کلام بی خیر. || تخلف . || زندان . (منتهی الارب ).
طفانینلغتنامه دهخداطفانین . [ طَ ] (ع اِ) دروغ . || کلام بی خیر. || تخلف . || زندان . (منتهی الارب ).
خطفانلغتنامه دهخداخطفان . [ خ َ ] (ع مص ) بشتاب رفتن جمل . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
ابوغطفانلغتنامه دهخداابوغطفان . [ اَ غ َ طَ ] (اِخ ) سعدبن طریف یا یزیدبن طریف . تابعی است و از ابوهریرة و ابن عباس روایت کند.
نطفانلغتنامه دهخدانطفان . [ ن َ طَ ] (ع مص ) چکیدن آب . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). رجوع به نَطف شود. || روان گشتن آب و رفتن آن . (آنندراج ). رجوع به نَطف شود. || به فجور تهمت کردن و به عیب آلودن . رجوع به نَطف شود.
اصطفانلغتنامه دهخدااصطفان . [ اِ طِ ] (اِخ ) واعظ اسکندرانی . او راست : کتاب الاحکام . (از فهرست ابن الندیم ). ظاهراً وی اصطفن یا اصطفانوس اسکندرانی است . رجوع به اصطفن اسکندرانی شود.