لغتنامه دهخدا
عقیرة. [ ع َ رَ ] (ع ص ، اِ) پی زده از ساق و شکار و جز آن . (منتهی الارب ). آنچه پی زده باشند از شکار و غیره . || ساق قطعشده . (از اقرب الموارد). || آواز گریه ، و آوازبلند، و آواز سرودگوی و قاری . (از منتهی الارب ). صوت مغنی و گریه کننده و قاری . (از اقرب الموارد). گویند «رفع