متنتنلغتنامه دهخدامتنتن . [ م ُ ت َ ت ِ ] (ع ص ) کسی که دوستان را بگذارد و بااغیار بپیوندد. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).
مطنطنلغتنامه دهخدامطنطن . [ م ُ طَ طَ ] (ع ص ) باطنطنه .(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به طنطنه شود.