گست

gast

معنی

زشت؛ قبیح؛ نازیبا: ◻︎ دلبرا دو رخ تو بس خوب است / از چه با یار کار گست کنی (عماره: شاعران بی‌دیوان: ۳۶۳).

جست‌وجوی دقیق

گست

فرهنگ فارسی عمید

زشت؛ قبیح؛ نازیبا: ◻︎ دلبرا دو رخ تو بس خوب است / از چه با یار کار گست کنی (عماره: شاعران بی‌دیوان: ۳۶۳).

گست

گست . [ گ َ ] (ص ) زشت . قبیح . نازیبا. (برهان ) (از آنندراج ). زشت . (لغت فرس اسدی ) (جهانگیری ) : دلبرا دو رخ تو بس خوب است از چه با یارکار گست کنی . عماره .روی ترکان بست نازیبا و گست زرد و پرچین چون ترنج آبخ

گست

دیکشنری فارسی به انگلیسی

disgraceful, ghastly, ugly

گست

فرهنگ فارسی معین

(گَ) (ص .) زشت ، قبیح ، نازیبا.

جست‌وجوی هم‌آوا

سد پرتاب

blocked shot, block 8

واژه‌های مصوب فرهنگستان

در بسکتبال، منحرف کردن توپ پرتاب‌شده در مسیرش به سمت سبد، پیش از طی کردن قوس فرودین، به‌طوری‌که از گل جلوگیری شود

گشت ارزیابی

site inspection

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گشتی که قبل از برگزاری مناسبت‌ها و رویدادهای گوناگون برای ارزیابی امکانات و تسهیلات یک مقصد و تطابق آن با نیازها و اولویت‌های افراد و مؤسسات ذی‌ربط برگزار می‌شود

پیشت،پیشت پیشت

گویش تهرانی

صدای راندن گربه

پست پست

لغت‌نامه دهخدا

پست پست . [ پ َ پ َ ] (ق مرکب ) نرم نرمک . آهسته آهسته :عشق میگوید بگوشم پست پست صید بودن بهتر از صیادی است .مولوی .

پست شد

دیکشنری فارسی به عربی

استخذى (استخذأ)

جست‌وجوی مشابه

گستاخ گستاخ

لغت‌نامه دهخدا

گستاخ گستاخ . [ گ ُ گ ُ ] (ق مرکب ) اندک اندک رام . رفته رفته مأنوس . کم کم جسور : پریده مرغکان گستاخ گستاخ شمایل در شمایل شاخ در شاخ . نظامی .رضا دادش که در میدان و در کاخ نشیند با ملک گستاخ گستاخ .<p cla

گستاخ

فرهنگ فارسی عمید

۱. بی‌ادب.۲. [قدیمی] نترس؛ جسور؛ دلیر؛ بی‌پروا.&lang; گستاخ آمدن: (مصدر لازم) [قدیمی] اظهار گستاخی‌ کردن؛ بی‌پروایی نمودن.

گستاخی

فرهنگ فارسی عمید

۱. بی‌پروایی؛ جسارت.۲. بی‌شرمی؛ وقاحت.&lang; گستاخی کردن: (مصدر لازم)۱. بی‌پروایی کردن؛ جسارت‌ کردن.۲. پررویی کردن.

گستر

فرهنگ فارسی عمید

۱. = گستردن۲. گسترنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): دادگستر، سایه‌گستر.

گستراننده

فرهنگ فارسی عمید

پهن‌کننده.

جست‌وجوی متن

کست

لغت‌نامه دهخدا

کست . [ ک َ ] (ص ) فضیح و شرم آور. || چرکین و ناپاک . || فرومایه . (ناظم الاطباء). || گست . زشت . (اوبهی ). نازیبا. (یادداشت مؤلف ) : اگر بهتر نگریسته شود خبث عقیدت او در طلعت کست ... مشاهدت افتد. (کلیله و دمنه ).گنجی و کتابی و جوینی و گلیمی ه

از چه

لغت‌نامه دهخدا

از چه . [ اَ چ ِ ] (ق مرکب ) برای چه ؟ چرا؟ عم ّ؟ عن ما؟ لِم َ؟ : دلبرا دو رخ تو بس خوبست از چه با یار کار گست کنی ؟ عماره ٔ مروزی .از چه توبه نکند خواجه که هر جا که بودقدحی می بخورد راست کند زود هراش .<p c

آبخست

لغت‌نامه دهخدا

آبخست . [ خ َ ] (اِ مرکب ) جزیره : رفت در دریا بتنگی [ظ: بیکّی ] آبخست راه دور از نزد مردم دوردست . بوالمثال (از فرهنگ اسدی پاول هورن ). بردشان باد تند وموج بلندتا بیک آبخستشان افکند.

نازیبا

لغت‌نامه دهخدا

نازیبا. (ص مرکب ) زشت . بدشکل . (ناظم الاطباء). قبیح . بدگل : روی ترکان هست نازیبا و گست زرد و پرچین چون ترنج آبخست . علی فرقدی .گرمی و سردی ترا هر دو مثالست از ستم زآن همی هریک جهان را زشت و نازیبا کند.<p

چاک و بست

لغت‌نامه دهخدا

چاک و بست . [ ک ُ ب َ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) بند و گشاد. در تداول عوام «دهان بی چاک و بست » و «چاک و بست نداشتن دهان » مصطلح است که دهان یاوه گو و فحاش و نیز بی پروا سخن گفتن و به هرزه درایی وفحاشی معتاد بودن را بدینگونه وصف کنند و گویند: دهانش بی چاک و بست است ؛ یا دهانش

جست‌وجوی هم‌آغاز

گستاخ

فرهنگ فارسی عمید

گستاخ رو

فرهنگ فارسی عمید

۱. روندۀ گستاخ و بی‌پروا.۲. آن‌که طریق گستاخی پیش‌گیرد.

گستاخ رو

فرهنگ فارسی عمید

بی‌پروا؛ بی‌شرم.

گستاخ رویی

فرهنگ فارسی عمید

بی‌پروایی؛ بی‌شرمی.

گستاخ کار

فرهنگ فارسی عمید

بی‌باک و بی‌پروا در انجام‌ دادن کار.

جست‌وجوی هم‌قافیه

سگست

لغت‌نامه دهخدا

سگست . [ س ُ گ ُ ] (مص مرخم ، اِمص ) انقطاع و بی سگست به معنی بی انقطاع . (غیاث ) (آنندراج ).

یرگست

لغت‌نامه دهخدا

یرگست . [ ی َ گ َ ] (ق ) یرگس . حنان اﷲ. حاش للّه . حاشا. دورا. دوربادا. معاذاﷲ. (صحیح آن پرگست است ). (یادداشت مؤلف ) : پس این زنان گفتند حاش للّه ماهو بشر [ قرآن کریم ]؛ یرگست باد از این که مردم است مگر فرشته است گرامی . (ترجمه ٔ تاریخ طبری بلعمی ).

پرگست

لغت‌نامه دهخدا

پرگست . [ پ َ گ َ ] (ق ) هرگز. معاذاﷲ. پرگس . دورباد. مبادا. (نسخه ای از فرهنگ اسدی ). بمعنی معاذاﷲ است که در مقام انکار باشد یعنی مبادا که چنین باد. چون معاذاﷲ بود و مبادا بود. (فرهنگ اسدی چ طهران ). خدای ناکرده . حاشا : تشتر راد خوانمت پرگست

اگست

لغت‌نامه دهخدا

اگست . [ اَ گ َ] (اِخ ) ستاره ایست که سهیل گویند. (ناظم الاطباء) (ازانجمن آرا) (از برهان ). رجوع به سهیل و اکست شود.

تنگست

لغت‌نامه دهخدا

تنگست . [ ت َ گ َ ] (اِخ ) نام جایی است که بلور آبی از آنجا آورند و بلور آبی نوعی از بلور است در غایت لطافت و نهایت شهرت . (برهان ) (آنندراج ). جایی که بلورهای خوب از آنجا آورند. (ناظم الاطباء).

درپیوند

بیشتر بدانید

گست

gast

معنی

جست‌وجوی دقیق

فرهنگ فارسی عمید

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به انگلیسی

فرهنگ فارسی معین

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

گویش تهرانی

لغت‌نامه دهخدا

دیکشنری فارسی به عربی

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی متن

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌آغاز

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا