قعقعه

qa'qa'e

معنی

۱. صدایی که از حرکت دادن چیزی خشک برخیزد.
۲. صدای برخورد اسلحه.
۳. صدای دندان‌ها هنگام خاییدن چیزی.

جست‌وجوی دقیق

قعقعه

فرهنگ فارسی عمید

۱. صدایی که از حرکت دادن چیزی خشک برخیزد.۲. صدای برخورد اسلحه.۳. صدای دندان‌ها هنگام خاییدن چیزی.

جست‌وجوی هم‌آوا

کهکهة

کهکهة. [ ک َ ک َ هََ ] (ع مص ) دمیدن سرمارسیده (مقرور) به دست خود. (ازاقرب الموارد) (از تاج العروس ج 9 ص 409). دمیدن سرمازده بر دست خود تا گرم شود. (ناظم الاطباء). دمیدن سردی زده دست خود را تا گرم شود. (منتهی

قهقهه

لغت‌نامه دهخدا

قهقهه . [ ق َ ق َ هََ ] (اِخ ) نام جایی است در ولایت طوس . (برهان ). قهقهه ، گینزبورگ . (حاشیه ٔ برهان چ معین از جغرافیای سیاسی کیهان ). دهی است از دهستان میان ولایت بخش حومه ٔ شهر مشهد، سکنه ٔ آن 123 تن . آب آن از قنات و محصول آن غلات است .

قهقهة

لغت‌نامه دهخدا

قهقهة. [ ق َ ق َ هََ ] (ع اِمص ، اِ) قهقهه . خنده ٔ سخت با آواز و گردانیدن آواز در خنده . (ازاقرب الموارد) (منتهی الارب ). خنده به آواز بلند. (برهان ). رجوع به قه شود. || رفتار سخت . (ناظم الاطباء). || نوعی از رفتار و آن مقلوب هقهقه است . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (

کعکعة

لغت‌نامه دهخدا

کعکعة. [ ک َ ک َ ع َ ] (ع مص ) بند کردن . حبس نمودن . (از منتهی الارب ).

قحقحة

لغت‌نامه دهخدا

قحقحة. [ ق َ ق َ ح َ ] (ع مص ) گردیدن آواز درگلو و خنده ٔ کبی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). قهقهه .

جست‌وجوی متن

قعاقع

لغت‌نامه دهخدا

قعاقع. [ ق َ ق ِ ] (ع اِ) ج ِ قعقعة. (اقرب الموارد). رجوع به قعقعة شود. || بانگ تندر پیاپی . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).

قعقعانی

لغت‌نامه دهخدا

قعقعانی . [ ق ُ ق ُ نی ی ] (ع ص ) (حمار...) خر سخت آواز. (منتهی الارب ): حمارقعقعانی الصوت ؛ ای فی صوته قعقعة. (اقرب الموارد).

گاو راندن

لغت‌نامه دهخدا

گاو راندن . [ دَ ] (مص مرکب ) شیار کردن : قعقعة؛ گاو راندن .(منتهی الارب ) : هر که علم خواند و عمل نکند بدان ماند که گاو راند و تخم نیفشاند. (گلستان ).

قعقعة

لغت‌نامه دهخدا

قعقعة. [ ق َ ق َ ع َ ] (ع اِ) آواز سلاح و نحو آن . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء). آواز سپر و سلاح و مانند آن . || بانگ دندان که وقت سخت خائیدن چیزی برآید. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || بانگ سبوی نزدیک آب پر شدن . (مهذب الاسماء). || آواز تندر و مانند آن . (منتهی الارب ) (ا

قعقعة

لغت‌نامه دهخدا

قعقعة. [ ق َ ق َ ع َ ] (ع مص )آواز دادن سلاح . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || دور کردن گاو را با گفتن قَعقَع. (اقرب الموارد). گاو راندن به لفظ قعقع. (منتهی الارب ). || گردانیدن تیر قمار وقت باختن . || رفتن در زمین و جنبیدن . گویند: قعقعت عُمُدُهم ؛ به معنی کوچ کردند. و در

درپیوند

بیشتر بدانید

قعقعه

qa'qa'e

معنی

جست‌وجوی دقیق

قعقعه

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آوا

کهکهة

لغت‌نامه دهخدا

قهقهه

لغت‌نامه دهخدا

قهقهة

لغت‌نامه دهخدا

کعکعة

لغت‌نامه دهخدا

قحقحة

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

قعاقع

لغت‌نامه دهخدا

قعقعانی

لغت‌نامه دهخدا

گاو راندن

لغت‌نامه دهخدا

قعقعة

لغت‌نامه دهخدا

قعقعة

لغت‌نامه دهخدا