لغتنامه دهخدا
ابوالحسن محاملی . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ن ِ م َ م ِ ] (اِخ ) احمدبن محمدبن القاسم بن اسماعیل بن سعدبن ابان الضبی . فقیه شافعی . مولد او به سال 368 هَ . ق . وی در فقه شاگرد ابوحامد اسفراینی بود و در ذکاء و حسن فهم از اقران درگذشت و در فقه براعت ی