لغتنامه دهخدا
ذمیة. [ ذَ م ْمی ی َ ] (اِخ ) مؤلف کشاف اصطلاحات الفنون آرد: بفتح ذال مُعجمه با یاء نسبت گروهی از غُلاة شیعه . و از آنرو بدین لقب ملقّب شده اند که پیمبر اسلام را نکوهش کنند و گویند که خدای تعالی علی بن ابیطالب است . و او پیمبر را برانگیخت که مردم را بقبول الوهیت خود دعوت کند